- абайма
- зат. жерг. Шен-темір. А б а й м а дөңгелектің ағаш доғасын тозудан сақтайды (Қаз. этнография., 1, 36). А б а й м а – арба дөңгелегінің шентемірі; шеңбер сияқты бөлігі (Бұл да, 1, 188).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
